سوره الصافات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان


وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

171

و هر آينه سبقت گرفت سخن ما به بندگان ما فرستادگان


إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

172

كه ايشانند همانا يارى‌شدگان


وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

173

و همانا سپاه ما آنانند پيروزمندان


فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

174

پس روى برتاب از ايشان تا هنگامى


وَ أَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

175

و بنگرشان كه زود است مى‌نگرند


أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

176

آيا به عذاب ما شتاب خواهند


فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

177

تا گاهى كه فرود آيد به ساحت ايشان پس چه زشت است بامداد بيم‌دادگان


وَ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

178

و پشت كن بر ايشان تا زمانى


وَ أَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

179

و بنگر كه زود است مى‌نگرند


سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

180

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه مى‌ستايند


وَ سَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

181

و سلامى بر فرستادگان


وَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

182

و سپاس خداى را بر پروردگار جهانيان


سوره التین

بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به انجير و زيتون


وَ طُورِ سِينِينَ

2

و طور سينين (يا سينا)


وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

3

و اين شهر آرام (يا ايمن)


لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

4

كه آفريديم انسان را در نكوتر اندام


ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

5

سپس بازگردانيديمش فرود فرودين


إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

6

مگر آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند كه ايشان را است مزدى بى‌پايان


فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

7

پس چه چيز تكذيب كند تو را از اين پس به دين


أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

8

آيا نيست خدا حكم‌كننده‌ترين حكم‌كنندگان


سوره العلق

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ بخوان به نام پروردگار خويش كه آفريد


خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

2

آفريد انسان را از خون بسته


ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

3

بخوان و پروردگار تو است مهتر


ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

4

آنكه بياموخت قلم را


عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

5

آموخت به انسان آنچه را ندانست


كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

6

نه چنين است همانا انسان سركشى كند


أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

7

كه بيندش بى‌نياز شود


إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

8

همانا بسوى پروردگار تو است بازگشت



قاری